"Het is een cultuur van niet zeuren, maar werken. "

Wat is je naam en wat is je rol binnen conStabiel?

Mijn naam is André Heerink en ik ben projectleider binnen conStabiel. Ik begeleid heel veel projecten in techniek, maar ook in tijd en geld. Dus planning, de financiële afhandeling en contractvorming. Dat doe ik voor heel veel soorten projecten. Van de kleine aannemers die hier om de hoek zitten en even langs komen voor de berekening van een stalen balk tot grote nieuwbouwprojecten door het hele land. De projecten zijn dus heel divers. Van woningbouw, appartementen tot zorg. Zowel nieuwbouw als transformatie.

Ik werk hier nu bijna 5 jaar. Maurice, Christiaan en Marcel zijn oud collega’s van mij. Hoe leuk kun je het hebben! Maurice heeft mij een aantal jaar geleden gevraagd om een stukje senioriteit in te brengen in deze jonge en enthousiaste organisatie.

Wat maakt conStabiel nou zo’n leuke organisatie om in te werken?

Het is een cultuur van niet zeuren, maar werken. Laagdrempelig, leuke sfeer en veel leuke dingen doen met elkaar. Gister hebben we bijvoorbeeld met een aantal collega's nog een bootcamp gedaan en het bedrijfsuitje komt er binnenkort weer aan. Je kan dus wel zeggen dat er een hele familiare sfeer heerst. Het is daarnaast ook heel goed mogelijk om deels thuis te werken. Dat was jaren geleden gewoon echt niet denkbaar, maar dat verandert ook.

Ik ben 15 jaar vestigingsdirecteur geweest, maar toen ik 55 werd, heb ik gezegd: "Ik stop ermee ik ga weer leuke dingen doen. Want je bent toch een soort van sandwich tussen directie en werkvloer. En heel eerlijk gezegd: Een techneut heeft daar nooit een opleiding voor gevolgd". Dus toen heb ik gekozen om hier echt weer bezig te zijn met projecten. Ik bemoei me bijvoorbeeld niet met personeelszaken. Ik bemoei me natuurlijk wel eens met arbitrage- of rechtszaken, omdat me dat nog altijd interesseert en omdat je dan ook echt de inhoud in gaat.

Wat gaat de toekomst brengen?

Voor mezelf heb ik bepaald dat ik nog een jaar of 4 door ga, omdat ik het nog steeds leuk vind om te doen. Als ik kijk naar nieuwe ontwikkelingen dan zie je echt de digitalisering toenemen. Ik zie in het 3D reken- en teken werk nog heel veel mogelijkheden om je te ontwikkelen. En dan vooral in een BIM-omgeving. Dat alle partners mee werken in hetzelfde model. Dat staat nu eigenlijk nog in de kinderschoenen. Iedereen wil het wel, maar opdrachtgevers denken: “moet ik daar voor betalen? Ik wil gewoon een goed gebouw. Hoe jullie daar toe komen, en hoe jullie je faalkosten berekenen, zal mij een zorg zijn”. Grote aannemers zijn hier wel al mee bezig. We werken nu met een grote aannemer aan een appartementencomplex. En dan zie je dat de aannemer al zelf aan het tekenen is en met hun onderaannemers, constructeurs, installatiepartijen enz. het project in het model zetten. Zodat vooraf alles al geregeld is, en in feite een “IKEA-pakket” op de bouw komt en alleen nog maar in elkaar gezet hoeft te worden.

En hoe ervaar jij dat persoonlijk? Jij hebt zelf nog met potlood aan de tekentafel gezeten natuurlijk.

Ik heb inderdaad achter het tekenschot gestaan. Maar ik heb altijd die ontwikkelingen gevolgd. Rekenen en tekenen doe ik echter zelf niet meer, maar ga wel met de tekenaar of constructeur achter het scherm zitten om te assisteren. Toen ik begon hadden ze een plotter en 1 computer. Van het zwart-wit scherm naar het kleurenscherm, wat een ontwikkeling zeg. Van een mobiele telefoon vast in de auto naar nu je mobiele telefoon overal. Dat zijn natuurlijk ontwikkelingen die vreselijk leuk zijn om te volgen. Betekent wel dat je nog steeds je kennis op orde moet hebben. Jezelf de vraag stellen: "Waarom en voor wie doe je het?" Intern moet je dus ook de voortgang op de bouwplaats beseffen. Die koppeling van binnen-buiten, wat je ook bij aannemers ziet werkvoorbereiding-uitvoering, dat is een continue strijd. En daarom moet je het bouwproces wel goed in de gaten houden.

En stimuleert conStabiel dit ook extra?

Ja, ik neem jonge constructeurs ook mee naar de bouw en koppel ze ook aan aannemers om het gevoel te krijgen waarom je bepaalde dingen doet. We hebben in Doesburg een project waarbij een jonge constructeur en stagiair is mee geweest. Wapening controleren, heel leuk om te doen. Maar je kan ook te horen krijgen wat je fout hebt gedaan, maar daar kan je alleen maar van leren. Het blijft mensenwerk. Ieder project is uniek. Het is geen auto-industrie. Bij ons is het iedere keer weer anders, iedere keer heb je met andere mensen te maken. Ook al werk je voor dezelfde opdrachtgever.